Ostatnie badania naukowe przynoszą nowe informacje na temat potencjalnych korzyści płynących z dodania pankreatyny do standardowej terapii stosowanej u pacjentów z zespołem jelita drażliwego (IBS) i cukrzycą typu 2 (T2DM). Te dwa schorzenia często współistnieją, co prowadzi do znacznych objawów żołądkowo-jelitowych i obniżenia jakości życia pacjentów. Badanie zostało przeprowadzone jako prospektywne badanie obserwacyjne, które miało na celu ocenę, czy dodanie pankreatyny do leczenia standardowego może poprawić wyniki kliniczne u tej grupy pacjentów.
Metodologia badania i populacja pacjentów
Badanie zostało zaprojektowane jako prospektywne badanie obserwacyjne, przeprowadzone w klinice gastroenterologicznej Szpitala Miejskiego Ankara Etlik. Do badania zakwalifikowano pacjentów zdiagnozowanych z IBS zgodnie z kryteriami Rzym IV oraz z współistniejącą cukrzycą typu 2. Pacjenci zostali podzieleni na dwie grupy: jedną otrzymującą standardowe leczenie podwójne (otilinium bromide + symetykon) oraz drugą otrzymującą terapię potrójną, obejmującą pankreatynę jako dodatek do standardowego leczenia.
Grupa badawcza i leczenie
W badaniu wzięło udział 121 pacjentów. Pacjenci w grupie z leczeniem podwójnym otrzymywali 40 mg otilinium bromide + 80 mg symetykonu trzy razy dziennie przed posiłkami. W grupie z leczeniem potrójnym dodano pankreatynę w dawkach 5500 IU amylazy + 6500 IU lipazy + 400 proteazy, podawaną jako dwie tabletki trzy razy dziennie z posiłkami.
Ocena wyników i analiza statystyczna
Wyniki kliniczne oceniano za pomocą kilku narzędzi, w tym Skali Wizualno-Analogowej (VAS), Skali Bristolskiej (BSC), Systemu Oceny Ciężkości Objawów IBS (IBS-SSS) oraz Instrumentu Jakości Życia IBS (IBS-QOL). Analiza statystyczna wykazała znaczące różnice między grupami w zakresie poprawy objawów i jakości życia po leczeniu.
Wyniki badania
Po leczeniu grupa z terapią potrójną wykazała znaczące poprawy w wynikach skali VAS, IBS-SSS i IBS-QOL w porównaniu do grupy z terapią podwójną. Grupa ta odnotowała także większy odsetek przypadków o normalnej konsystencji stolca według skali Bristolskiej (82,5% w porównaniu do 44,8% w grupie z terapią podwójną). Wyniki te sugerują, że dodanie pankreatyny do standardowego leczenia może znacząco poprawić jakość życia pacjentów z IBS i T2DM.
Poprawa jakości życia
Znacząca poprawa jakości życia pacjentów była widoczna w kilku aspektach, takich jak redukcja bólu brzucha, poprawa konsystencji stolca oraz ogólna poprawa wyników w skali IBS-QOL. Badanie wykazało, że terapia potrójna może być skuteczną opcją w zarządzaniu objawami żołądkowo-jelitowymi u pacjentów z IBS i T2DM.
Dyskusja nad wynikami
Badanie dostarcza istotnych informacji na temat potencjalnych korzyści z dodania pankreatyny do standardowej terapii. Poprawa konsystencji stolca oraz redukcja objawów IBS wskazują na skuteczność terapii potrójnej, szczególnie w kontekście współistnienia T2DM. Wyniki te są zgodne z wcześniejszymi badaniami, które sugerują, że terapia zastępcza enzymami trzustkowymi może przynieść korzyści w zakresie kontroli objawów żołądkowo-jelitowych.
Znaczenie dla praktyki klinicznej
Wyniki badania podkreślają potrzebę dalszych badań w celu lepszego zrozumienia mechanizmów działania pankreatyny i jej wpływu na objawy IBS w kontekście T2DM. Terapia potrójna może stać się nowym standardem w leczeniu pacjentów z IBS i T2DM, oferując znaczące korzyści w zakresie jakości życia.
Podsumowanie
Dodanie pankreatyny do standardowego leczenia symetykonem i otilinium bromide może przynieść znaczące korzyści dla pacjentów z IBS i T2DM. Badanie wykazało poprawę jakości życia oraz redukcję objawów żołądkowo-jelitowych, co sugeruje, że terapia potrójna może być skuteczną opcją leczenia w tej populacji pacjentów.
Bibliografia
Karpuzcu Hulusi Can, Turan Erdoğan Beril and Erdoğan Çağdaş. The effect of adding pancreatin to standard otilinium bromide and simethicone treatment in type 2 diabetes mellitus patients with irritable bowel syndrome. Scientific Reports 2024, 14(5), 643-650. DOI: https://doi.org/10.1038/s41598-024-74694-w.
